Geceyi dolaplara kaldırmak istedim
Ve
Güneşi indirmek renksiz gökyüzüme
Olmadı… Asma yapraklı sokak karanlık kaldı
Gücüm yetmedi…
Bir gün biteceğini bile, bile koştum sana. Hala masal tadı dudaklarımda. Aşinaydım ben sana, aşinaydım ben aşk’a. Yalnızlık saçlarımda tutsak kaldı ben sende zindan…
Güzel hatırlamak için güzel yaşadım seni. Puslu bir sabahta pencerede kaybedeceğimi bile, bile… Umudumu ve haylazlığımı sepete koydum, bir çocuk korkusuzluğunda geldim tuzaklarına. Nostaljisi hala hayatımın karelerinde…
Sesin saçlarıma deydi, gözlerin avuçlarıma… Sevmeğin nedeni yoktur biliyorum geri dönüşlerin olmadığı gibi. Zaten neden sevdiğimi de hiç sormadım kendime ve geri dönüşleri de…
Sen konuştun, dudaklarım titredi, yüreğim kanadı ve öylesine sevdim. Öylesine işte…
Zamana karşı bir yarıştı biliyorum. Ve zamanı gelince her güzel şeyin bittiğini de biliyordum. Küçüktüm de. Bir ben vardım, birde haylaz yüreğim. Karanlıklara rağmen koştum sana… Şimdi kimseye hesap vermek zorunda değilim. Aynalardaki gözlerim dışında…
Ben her gece yaşadığımız güzel günler şerefine gözlerine kadeh kaldırıyorum. Bütün bitmişliklere rağmen…
Ve ben her gece yatmadan önce
Yastığımın ucundaki melekleri sana gönderiyorum hâlâ. Bütün kırgınlıklarıma
Ve bütün hayata rağmen…
Ve ben bütün özlemlerime rağmen sabrediyorum…
Konu: sensız bır gun daha 
.
