Cocuklarin kendilerine mahsus hususi dunyalari, genis hayalleri vardir. Kalpleri henuz gunah kirleri ile sâfiyetini kaybetmemistir. Ruhlari bembeyaz bir kâgit gibi her turlu nakisi islemeye musaittir. Gozlerini dunyaya yeni acan bu masum varlik, bize en buyuk Ilahî bir emanettir. Bu emaneti ihmal etmek ise en buyuk hiyanettir!..
Cocuk, daha erken yaslarda cevresini taklitle hayata baslar. Taklit ettigi seyler ne kadar mukemmel, ne kadar Islamî yasayisa uygun olursa, edinecegi aliskanliklar da o derece mukemmel ve Islamî olur.
Dogan cocugun kulagina ezan okumanin sunnet olusunda derin hikmetler vardir. Bu belki telkinde ilk merhaledir.
Ailenin Islamî bir hayat yasamasi, cocugun yetismesinde en tesirli unsurdur. Bu hususu dikkate alarak ebeveynin, kucuk de olsa sahsî kusurlarini cocuklarindan gizlemesi, onlara kotu ornek olmamasi gerekir.
Misafir kabul etmek istemedigi zaman cocuguna, "Kapiya git, babam evde yok, de." diyen baba, evladini yalanciliga ve sahtekârliga alistirdiginin farkinda mi?.. Cocuk terbiyesi hususunda basvurulmasi gereken yollari soylece siralamak mumkundur:
Cocuga daha kucuk yaslarda yavas yavas birtakim dinî telkinler yapilmalidir. Allah ve Peygamber sevgisi cesitli vesilelerle kalbine yerlestirilmelidir. Bunu temin etmek icin imanla ilgili vecize ve metinler ezberletilebilir. Bunlar hayat boyunca cocugun ruhunda derin izler birakir.
5-6 yasindan itibaren Kur'an-i Kerim ogretilmeye baslanmali, bazi sûreler ezberletilmelidir.
7 yasindan itibaren dinin amelî vecibeleri ogretilmeli, tatbikine gidilmeli. Bunun basinda namaz gelir.
Bugun cocuklarin elinde dolasan kitaplar, Islamî terbiye ve ruhtan cok uzak, ahlaksizligi, anarsiyi tesvik eden eserlerdir. Bunlarin yerine Islamî kahramanlik destanlari, mertlik, fedakârlik gibi ulvî duygulari telkin edecek eserler verilmelidir. Cocuk okumali ki soru sorsun.
Cocugun hareket tarzi uzerinde arkadasin muhim tesiri malumdur. Iyi ornek olabilecek cocuklarla gezmeli, oynamali. Bazen iyi bir arkadas; ana-baba, ogretmen kadar hatta daha fazla genclerin hayatina muessir olur. Cocugun yasi biraz ilerleyince ona bir sahsiyet vermek gayesi ile konferanslara, dinî sohbetlere goturmekte fayda vardir.
Cocugu dovmek, onu terbiye etmek yerine onu ya aptallastirir ya da korkunc bir adam haline getirerek isyan etmesine sebep olur. Zaten ileride ise yarayacak olan cocuk yaramaz olur. Yaramaz olmasi zekâsinin alametidir. Cocuk masumdur. Hayirsiz cocuk yoktur. Allah hayirli ana-baba versin.
Cocuk baskiyi sevmez. Torunlarima tek soyledigim, "Insaallah siz Islam'a hizmet edeceksiniz." "Insaallah!" diyorlar. Insanlarin en gururlusu cocuklardir. Cocuga "Sus be!" diye bagirsam oyle aglar ki... Niye? Gururu incindi... Kundaktaki cocuga bile annesi sert baksa, cocuk aglar.
Bir gun kizimla pazara gitmistik. "Kizim elini ver, kaybolursun." dedim. "Niye kaybolayim? Ben yolumu biliyorum!" diye bagirdi. Biraz sonra dedim ki, "Kizim elimi tut. Ben buralari bilmiyorum. Sen biliyorsun. Kaybolmayayim." Cocuk hemen elimi tuttu. Iste oldu!
"Uslu ol, yaramazlik yapma." diyorlar. Onlar mi cocuk, biz mi? Agaci diktik. Sonra, "Yahu agac, hadi meyve versene." desek, itsek, tekmelesek, agac kurur. Fidan parmak kadar boyda, "Meyve vermedi." diyorlar. Ahmaklik... Cocuk bu!.. Biz neci oluyoruz da Allah'in planini degistirmeye kalkiyoruz?
Konu: COCUKLARIMIZ İLAHİ BİR EMANETTİR 
" longdesc="79" /> 
:
