TAMAHKARLIGIN CEZASI

Hz. Musa zamanında adamın birtanesi

Ya Musa ne olur dua edin de hayvanların dilinden anlayayım. Anlarsam onlardan ibret alır daha iyi bir insan olurum, dedi. Hz. Musa, bunun kendisine faydası değil zararı olacağını, onların dilinden anlamayı kaldıramayacağını anlatıp bu düşünceden vazgeçirmek istedi. Fakat adam çok İsrar ediyordu.
Ne olur. Hiç olmazsa, evimdeki horoz ile köpeğin dilinden bari anlayayım, dedi.
Bunun üzerine Hz. Musa köpek ve horozun dilinden anlaması için dua etti.Adam da sevinerek gitti.
Ertesi gün, hayvanların neler konuştuklarına dikkat etmeye başladı.

Hayvanlara bir parça ekmek atmışlardı, horoz kaçarak onu kaptı. Köpek ona kızdı
Sen buğday, arpa gibi daneler yiyebilirsin. Bunu da bize bıraksan olmaz mı? Biliyorsun ben dane değil, sadece ekmek ve et yiyebilirim.

Horoz, haklısın ama üzülme. Yarın sahibimizin eşeği ölecek. Sen de onun etiyle karnını iyice doyurursun, dedi.
Bunu duyan adam,
Hayvanların dilinden anlamam ne kadar iyi oldu.Şimdi götürüp eşeği hemen satayım, diye düşündü ve öyle yaptı. İyi ki sattım da zarardan kurtuldum, diye sevindi.

ikinci gün horozla köpek konuşuyorlardı. Köpek horoza
Hani eşek ölecekti? diye soruyordu. Horoz,
Eşek ölmeye öldü ama, başkasının evinde. Çünkü sahibimiz onu sattı, dedi. Ama merak etme diye ilave etti.
Çünkü yarın da atı ölecek. O zaman karnını iyice doyurursun.
Bunu duyan adam, sevinerek gitti ve atı da sattı.
Üçüncü gün de kölenin öleceğini konuştuklarını duydu. Alel-acele onu da götürüp sattı. Nice zarardan kurtuldum diye seviniyordu.

Bu sırada horoz ile köpeğin arası iyice açılmıştı. Köpek horoza, sözünün hiç birisinin doğru olmadığını söyleyerek kızıyordu. Horoz ise diyordu ki Ben hep doğru söyledim. Ama üzülme. Çünkü bu eve bir kaza gelecekti. Önce bu kaza eşeğe gelecekti, sahibimiz onu sattı. Sonra ata geçekti, onu da sattı.
Sıra köleye gelecekti, onu da sattı.
Şimdi sıra kendisinde. Eğer onları satmasaydı, onlardan biri ölecekti ve kendisine bir şey olmayacaktı. Şimdi ise kendisi yarın ölecek ve hepimiz kurtulacağız.

Bunu duyan adam, Hz. Musa'nın sözlerini hatırladı. Onun sözlerini tutmadığına çok pişman oldu ama iş işten geçmişti.Böylece tamahkârlığının cezasını canıyla ödemiş oldu.