Kendimden yoruldugum yerde seni buldum
Kendimden yoruldum
Sürekli maske takmaktan
İçim Kan ağlarken
İnsanlara gülmekten yoruldum
Çok sinirliyken bile
Sakin olma zorunluluğundan yoruldum
Hıçkırarak ağlamak isterken
Gözyaslarımı içime akıtmaktan
Delice severken içimden dağlara denizlere
Hoyratca esen rüzgara toprağa kuşlara
Seviyorum diye haykırmak isterken
Susmaktan yoruldum
Mavinin her tonunda kaybolmak isterken
Siyaha esir olmaktan yoruldum
Kendimden yoruldum
Hep güçlü olmak ne zordur
Hep sorumluluk sahibi olmak
Her zaman haklı olmak
Herşeyi bilmek zorunda olmak
Ruhum yoruldu
Çocukken genc olmak
Gençken olgun olmak
Çok zor yoruldum
Çabuk tükettim ömrümü
Yarınlarımı. ....
Umutlarımı.. ...
Duygularımı. ......
Geri dönüşü olmayan bir tüneldeyim
Oyunun adı hayat
Başrolde ben
Yardımcı oyuncular sevgi, ask, acı, geçmiş
Senaryo konusu
Herşeye rağmen Mutlu Olma Sanati
Ve oyun bitti..perdeler indi ışıklar söndü
Kendimden yoruldum.
Artık tutundugum
Güvendiğim
Yanındayken kendim olduğum
Maske takma ihtiyacı hissetmediğim
Ağlamak istediğimde özgürce ağladığım
Haykırmak istedigimde sevgimi
Sınır tanımadan haykırdıgım
Sen varsın
Artık Oyunun ikinci perdesini açtım
Her yer ışıl ışıl
Başak saçların deniz gözlerin umudum
Senin sevgin yarınlarım
Kendimden yoruldugum yerde seni buldum......
Konu: Kendimden yoruldugum yerde seni buldum 
" longdesc="79" />
:
